En zo heb je na twee weken rennen en wennen alweer wat routine in een compleet nieuw leven. De was loopt, de kinderen zijn naar school, de zon schijnt. Het hotelontbijt kent geen geheimen meer, de route naar de supermarkt is al ingesleten. We hebben een flat op het oog, daar hopen we snel wat van te horen. In de mierenhoop die deze stad is, hebben wij onze eerste vaste paadjes.
Twee weken geleden verhuisden we van Eindhoven naar Seongnam, iets ten zuiden van Seoul. Twee jaar gaan we hier wonen. De eerste maand in een appartement op de 15de verdieping van een hotel, op loopafstand van de internationale school van de kinderen. Daarna verhuizen we naar een van de vele flats in Pangyo, een knooppunt van wegen en metro. Lekker centraal, zoals de mensen in Utrecht altijd zeggen.
De eerste week renden we voortdurend achter de feiten aan. Overdag moesten we bankrekeningen, visa en telefoonnummers regelen – en op zoek naar een huis. ’s Avonds waren we bekaf, bleek er niets te eten in huis en was er nog steeds geen gymshirt geregeld voor morgen. Inmiddels hebben we de basis beter op orde: sportspullen zijn er nu, net als wasmiddel. We weten waar het huiswerk staat en waar het postkantoor is. ’s Avonds hebben we te eten. Na twee weken hard werken kunnen we dit weekend onze neus eens wat verder buiten de deur gaan steken.